“แบ่งเวลา…ทำไม?”
เมื่อเช้าได้รับของที่สั่งทางไปรษณีย์มาค่ะ เป็นของที่ตั้งใจจะส่งให้เพื่อนสนิทคนนึง เพราะเมื่อสัปดาห์ก่อนเพื่อนชาวญี่ปุ่นติดต่อมาหาว่าเธอรู้จักแบรนด์ที่ผลิตสินค้าพวกจานรองแก้วจากพลาสติกรีไซเคิลมั้ย เห็นว่าผลิตในไทย เพื่อนอยากลองเอาไปขายเป็นโปรเจ็คเล็กๆ
คือเพื่อนคนนี้กับสามีเปิดโรงเรียนสอนฟรีไดฟ์วิ่งอยู่ที่โอกินาว่า ประเทศญี่ปุ่น กวางเลยได้ลองสั่งจานรองแก้วมาเตรียมส่งไปให้เพื่อนเป็นตัวอย่างนี่ละค่ะ
แล้วพอคุยกับเพื่อนอีกทีเมื่อเช้าถึงเพิ่งรู้ว่าชีวิตเพื่อนตอนนี้หัวหมุนมาก ทั้งครอบครัว ลูก งาน เรียกว่าเป็นช่วงระเบิดลงของชีวิต (บางทีแอบคิดเล่นๆ ว่าไม่ใช่แค่ดวงพวกเราที่ยุ่ง แต่เป็นดวงของโลกรึเปล่าเพราะทุกคนดูยุ่งไปหมด)
เลยได้ส่งข้อความให้กำลังใจไป แล้วบอกเพื่อนว่าเดี๋ยวจะเม้าไปอีกทีเพราะช่วงนี้เพิ่งเรียนรู้และเข้าใจเรื่องการแบ่งเวลามาเหมือนกัน
ส่วนตัวกวางเมื่อครึ่งปีก่อนก็ยังรู้สึกว่าชีวิตตัวเองค่อนข้างเบากว่านี้ มีเรื่องที่ต้องทำ แต่ไม่รีบ ไม่เยอะ และทุกอย่างก็ดูจะดำเนินไปได้แบบราบรื่นพอสมควร แต่ช่วงที่ผ่านมาอยู่ๆ ก็เหมือนระเบิดลง ยุ่งขึ้นมาแบบงงๆ จากที่เราเคยเข้าใจว่า การแบ่งเวลาก็คือ แบ่งเวลาออกกำลังกาย แบ่งเวลานอน แบ่งเวลาทำงาน แบ่งเวลาไปหาไปกินข้าวกับเพื่อนบ้าง
กลับกลายเป็นว่าตอนนี้กวางต้องเรียนรู้ที่จะแบ่งเวลาพักให้ตัวเอง (และการพักในที่นี้ก็คือ พักทั้งร่างกาย และหัดพักหัวสมองด้วย)
มันเริ่มจากไม่นานนี้มีพี่ที่รู้จักพากวางทำ wheel of life อีกรอบนึง โดยแบ่งกงล้อชีวิตนี้เป็น 8 หัวข้อ ซึ่งของกวางเลือกเองว่าชีวิตมี 8 ด้านนี้ (เปลี่ยนหัวข้อได้ตามใจชอบ)
- งาน
- การเงิน
- สุขภาพ
- ความสัมพันธ์
- ความรัก
- การพักผ่อนหย่อนใจ
- การเติบโตภายใน (personal growth)
- การแบ่งปัน
โดยเค้าให้เราให้คะแนนตัวเอง 1-10 คะแนน โดยเริ่มจากหัวข้อที่เราคิดว่าสำคัญที่สุด ไล่ลำดับลงไปเรื่อยๆ ซึ่งพอทำแบบนี้เราจะเห็นชัดขึ้นว่าในแต่ละด้านเราได้คะแนนเท่าไหร่
เช่น กวางให้คะแนนตัวเองเรื่องงาน 4 คะแนน แล้วเค้าก็ถามว่าทำไมถึงให้ตัวเอง 4 แล้วคิดว่าทำยังไงถึงจะให้คะแนนตรงนี้เพิ่มขึ้น เราคิดว่าเราต้องทำอะไร
เลยทำให้กวางได้กลับมาคิดใคร่ครวญและวางแผนการทำงานของตัวเองมากขึ้นด้วย ว่าเราต้องมีเดดไลน์นะ (ปกติเป็นคนทำงานชิวมากค่ะ เดดไลน์นี่ไม่ชินเลย 🤣) ต้องวางแผนแบบกำหนด timeline การทำงานของตัวเองให้ชัดเจนมากขึ้น ซึ่งถ้าทำได้ตามแผนคะแนนเรื่องงานของเราน่าจะเพิ่มขึ้น
แล้วอีกเรื่องที่กวางค้นพบคือ กวางให้คะแนนการพักของตัวเอง 2 คะแนน ซึ่งปัญหาไม่ใช่กวางไม่ได้พักทางร่างกายเพราะก็ยังคงนอน 8 ชั่วโมงเหมือนเดิม แต่สิ่งที่กวางเห็นคือ กวางวางเรื่องงานลงจากหัวสมองไม่ได้เลย ถึงไม่ทำงานก็ยังคิดวนเวียนถึงมัน กังวลถึงมัน เครียดถึงมัน ซึ่งไม่ดีกับสุขภาพจิตในช่วงนี้อย่างมากเลยละค่ะ (คนใกล้ตัวเริ่มบ่นแล้ววว)
พอทำคะแนนแต่ละด้านออกมาจนครบ ด้านที่อ่อนสุดก็คือเรื่องการพัก กับการวางแผนทำงานให้มีเดดไลน์ที่ชัดเจนและอิงตามความจริงมากขึ้นนี่ละค่ะ
เพราะที่ผ่านมากวางตั้งเดดไลน์ให้ตัวเองก็จริง แต่มักจะเป็นเดดไลน์หลอกๆ ที่ช่วยกดดันให้เราขยันและทำงานทุกอย่างให้ไวขึ้น ซึ่งสุดท้ายมันก็ส่งผลกลับมาให้เราเครียดโดยไม่จำเป็น รอบนี้เลยได้มองสถานการณ์ตามความเป็นจริงและตั้งเดดไลน์ใหม่ที่สมเหตุสมผลมากขึ้น
ตอนนี้นิยามเรื่องการแบ่งเวลาของกวางเลยเปลี่ยนไป จากที่แค่แบ่งเวลาทำนู่นทำนี่ไปเรื่อยๆ กลับกลายเป็นว่าเราเข้าใจมากขึ้นว่า คนเราควรแบ่งเวลาเพื่อที่จะคงสมดุลของชีวิตให้ไม่เทไปด้านใดด้านหนึ่งมากเกินไป
ซึ่งในกงล้อของชีวิตเค้าให้นิยามว่าถ้าชีวิตเราเทไปด้านใดด้านหนึ่งมากเกินไป แล้วทำให้ด้านอื่นๆ แหว่ง มันก็เหมือนกับล้อเบี้ยวๆ ที่สุดท้ายก็ไม่สามารถพาเราไปถึงจุดหมาย ซึ่งก็คือความอยู่ดีมีสุขของชีวิตได้
แต่ถ้าเราค่อยๆ พยายามรักษาสมดุลของทุกๆ ด้านให้พอๆ กัน ทำงานบ้าง เล่นบ้าง ใช้ชีวิตบ้าง ออกสังคมบ้าง ล้อที่กลมๆ นี้ก็จะช่วยพาเราไปถึงจุดหมาย คือความอยู่ดีมีสุขของชีวิตได้มากขึ้น
พอเห็นชัดเรื่องที่กวางขาดการพักทางใจ ก็เลยได้คุยกับคนใกล้ตัวว่าเค้าผ่านช่วงเวลาแบบนี้ได้ยังไง เพราะกวางก็เชื่อว่าทุกคนต้องเคยมีช่วงเวลาแบบนี้ไม่มากก็น้อย เค้าก็เล่าให้ฟังว่าเค้าเองก็ใช้เวลากว่าจะเข้าใจจริงๆ ว่าทุกอย่างไม่มีอะไรรีบขนาดนั้น มันช้าลงกว่านี้ได้ ซึ่งหลักๆ คือเรื่องของความเข้าใจและวางใจด้วยตัวเราเอง
กวางเลยได้ลองค่อยๆ บอกปฏิเสธมากขึ้นกว่าเดิม 555 แล้วก็จัดตารางตัวเองเพื่อให้ได้มีเวลาทำสิ่งที่ชอบมากกว่าเดิม
บางทีคนเรามันก็บ้าๆ บอๆ เนอะคะ คือชีวิตคงไม่ได้วุ่นวายสุดขีดขนาดนั้น แต่ใจเราเองไปแบกรับทุกเรื่องเอาไว้ แล้วก็ไม่หัดวางลงบ้าง ไม่หัดพาตัวเอง คือพาทั้งร่างกาย จิตใจ หัวสมอง ออกไปทำเรื่องอื่นที่ไม่ใช่เรื่องที่เรากังวลอยู่บ้าง ทำมันออกมาอย่างเป็นรูปธรรม เช่น อ่านหนังสือ เรียนวาดรูป ดูซีรี่ส์ เล่นเกม แบ่งเวลาคุณภาพให้กับร่างกายและจิตใจของตัวเอง
ลองถามตัวเองว่าอะไรคือสิ่งที่เราทำแล้วจะมีความสุขที่สุด แล้วออกไปทำสิ่งนั้นค่ะ อย่างกวางได้คุยกับเพื่อนสนิทคนนึง เพื่อนก็บอกว่าความสุขของเพื่อนคือการกิน ถ้าวันนี้เพื่อนเจอเรื่องเครียดในงาน เช้าถัดไปเพื่อนจะเริ่มคิดแล้วว่ากลางวันวันนี้ชั้นจะออกไปกินร้านไหนที่อร่อยๆ แล้วก็จะใช้เวลากับการกินนั้นอย่างเต็มที่เพื่อเรียกความสุขกลับมาให้กับตัวเอง
ซึ่งเรื่องนี้กวางไม่เคยรู้เลย ที่ผ่านมาคิดมาตลอดว่าเพื่อนตะกละ 555 แต่พอได้รู้ว่าการกินคือความสุขของเพื่อนเวลาที่เครียดเรื่องงาน เราก็รู้สึกว่าเออ เพื่อนก็เก่งนะที่หาทางออกจากเรื่องนี้เจอ (แต่อาจจะกินมากไปนิด รู้จักกันมาครึ่งชีวิตเพื่อนน้ำหนักโยโย่ไปสามสี่รอบละ)
ซึ่งพอนั่งถามตัวเองเรื่องนี้กวางก็คิดว่าความสุขของกวางน่าจะเป็นการทำงานศิลปะเล็กๆ ออกไปปั่นจักรยานกับแก๊งเพื่อน ดูซีรี่ส์เกาหลีที่มีพระเอกหล่อๆ และนางเอกต้องสวยเพราะถ้าไม่สวยจะขัดใจมาก (คือชีวิตชั้นต้องการสิ่งสวยงาม 555) ออกไปจากสถานที่เดิมๆ และมีเวลาจมกับหนังสือสนุกๆ สักเล่ม ซึ่งเรื่องพวกนี้กวางไม่ได้ทำมานานมากแล้ว
ถึงเวลากลับมาหาสมดุลของชีวิตแล้ว 🌈
แล้วของทุกคนล่ะคะ เรื่องไหนที่ทำให้เรามีความสุขบ้าง แบ่งปันเป็นไอเดียให้กวางฟังบ้างนะคะ ☺️❤️
