“A dream”
ประตูจะทำซับวงกบมั้ย ทำทั้งด้านนอกด้านในรึเปล่า?
กระเบื้องจะจบยังไง?
บัวจะเป็นกระเบื้องรึเปล่า จะสูงกี่เซน?
ผนังจะก่อหนากี่เซน สูงจากพื้นเท่าไหร่?
ประตูจะเป็นบานเลื่อนหรือบานปิดธรรมดา?
แอร์ใช้แบบไหน ใช้กี่ตัว ติดตรงไหน เดินท่อใต้ฝ้ามั้ย แล้ววางคอมแอร์ตรงไหน?
กระเบื้องแบบนี้เอาขนาดเท่าไหร่ 60*60/ 40*40/ 60*30 เอาคิ้วด้วยมั้ย สีอะไร?
บันไดเอาคิ้วแบบไหน สแตนเลส PVC หรือจะใช้ไม้ ไม้หนากี่เซน?
…
การสร้างบ้าน คือการเอาตัวเองเข้าไปเผชิญหน้ากับเรื่องที่เราไม่รู้มากมาย มันงงมากแม่!
เพราะไม่มีอะไรเลยที่เราตอบได้ ไม่มีอะไรเลยที่เราสามารถพูดได้เต็มปากว่า “เรารู้”
เราได้แต่บอกว่า “ขอคิดก่อน” “แล้วพี่แนะนำว่ายังไงคะ” “อันนี้แปลว่าอะไรคะ”
ทุกเซลล์สมองถูกบีบคั้นให้ทำงานในเวลาที่จำกัด เพราะงานต้องเดินต่อและเราพึ่งพาได้เพียงประสบการณ์ของผู้รับเหมาที่อยู่ตรงหน้าเท่านั้น… ไม่อย่างนั้นงานคงต้องเลื่อนไปอีกปี
ในโลกที่เราไม่รู้จัก ในโลกที่เราไม่มีประสบการณ์ใดๆ และมีข้อจำกัดด้านเวลาการมองหาผู้เชี่ยวชาญก็เป็นความหวังเดียวของเรา และเราก็ได้แต่ภาวนาว่าขอให้เราเลือกถูก
ถึงผู้รับเหมาเองจะเป็นคนค่อนข้างละเอียด ทำงานด้วยกันง่ายแต่เราก็ต้องคอยเตือนตัวเองบ่อยๆ ว่าให้เลิกมองหาความสมบูรณ์แบบเสียที เพราะเราทำได้ดีที่สุดแค่เต็มที่ในเหตุ และปล่อยวางในผล
ช่วงไหนที่สมองอ่อนล้า ก็พยายามที่จะคิดบวก คิดถึงวันที่มันเสร็จสมบูรณ์ออกมาเป็นภาพในใจเรา คิดถึงห้องโยคะที่กว้าง โล่ง สงบ มองไปเห็นทิวทัศน์ยามเย็นโล่งกว้างสบายตา มันคงเหมาะกับบรรยากาศหลังเลิกงาน ที่การได้ถอนหายใจเสียงดังๆ จะทำให้รู้สึกผ่อนคลายแบบสุดๆ
สร้างโฮมชาลาครั้งนี้ก็ตั้งใจไว้แล้วว่าอยากทำให้ดีที่สุด เพราะสถานที่แบบนี้เราอาจไม่มีโอกาสได้สร้างอีกแล้ว ทำแล้วอยู่ยาวๆ แล้วจะต่อยอดทำอะไรเพิ่มก็ค่อยๆ ดูไป
งานการมีให้ทำไม่รู้จบ พรุ่งนี้ที่ปรึกษาด้านบัญชีเข้าที่ออฟฟิศ ระบบเอกสารงานบัญชีของที่บ้านก็เพิ่งเริ่มได้ไม่นาน หนทางอีกไกล เติมไฟไปเรื่อยๆ ระหว่างทาง
ปีนี้เลยตั้งใจไว้ ปั่นจักรยาน ว่ายน้ำ ทำกิจกรรมใหม่ๆ ฟังพอดคาสต์เพิ่มแรงใจเป็นระยะ และเมื่อไหร่ที่รู้สึกกลัวหรือรู้สึกอิดออดไม่อยากทำอะไรจะลุกขึ้นไปทำทันที ดัดนิสัยตัวเอง
ศักยภาพมีอยู่ภายในตัวเรา ถ้าเราเชื่อ เราทำได้ ✌🏻
*สอนโยคะ ทำเพจและยูทูปเหมือนเดิม ช้าหน่อยแต่ไม่เลิกนะคะ 😆