ชอบหนังสือของคนสมัยก่อนมาก เวลาอธิบายเค้าจะมีความละเมียดละไม เหมือนคนสูงวัยที่ค่อยๆ พูด ค่อยๆ อธิบายให้ลูกหลานฟัง
“ท่านั่งสุขสนะนะ เป็นท่าที่ทำให้หลังแข็งแรงและช่วยปรับบุคลิกภาพให้ดีขึ้น (ท่านั่งขัดสมาธิเรานี่ละค่ะ) ไม่สายเกินไปที่เราจะเริ่มหัดนั่งในท่านี้โดยไม่มีอะไรซัพพอร์ตหลังสักสามสี่นาที…
เป็นท่าที่ช่วยเก็บกักและรักษาพลังงานชีวิต (เพราะในท่านี้ร่างกายตั้งแต่บริเวณก้นกบ – แนวกระดูกสันหลัง – กลางกระหม่อมซึ่งเป็นเส้นทางเดินของลมปราณอยู่ในแนวเส้นตรงเดียวกัน)…
และเราควรนั่งท่านี้สักหลายๆ นาทีในทุกโอกาสที่เรามี ไม่ว่าจะนั่งดูทีวี ฟังวิทยุหรือแผ่นเสียง เย็บผ้า เลี้ยงลูก และอื่นๆ…
แล้วถ้าท่านี้มันไม่สบายจริงๆ ก็ให้เปลี่ยนไปนั่งท่าคนอียิปต์ (ท่านั่งบนเก้าอี้) แต่จะทำก็ต่อเมื่อนั่งสุขสนะไม่สบายจริงๆ เท่านั้น”
คืออ่านแล้วเหมือนมีเสียงคุณลุงใจดีลอยมา เล่าให้ฟังเป็นฉากๆ ชอบมาก บางทีก็มีสอดแทรกเรื่องเล่า และวัฒนธรรมการใช้ชีวิตของแต่ละยุคสมัยเข้าไป
อ่านหนังสือโยคะยังไงให้เหมือนอ่านประวัติศาสตร์ ฮีลใจในวันหยุด 😌🍃
*ชื่อหนังสืออยู่ด้านบน เผื่อใครสนใจค่ะ อย่าถามว่าซื้อที่ไหน สั่งมาหลายปีแล้วค่ะ