เหมือนชีวิตนี้อยู่เพื่อเรียนรู้ความเข้มแข็งในหลายๆ รูปแบบ
ความเข้มแข็งในการตื่นมาออกกำลังกาย ความเข้มแข็งที่จะเลือกใช้ชีวิตในแบบที่เราภูมิใจ ความเข้มแข็งที่จะผ่านเรื่องทุกข์เรื่องเศร้าที่ผลัดกันเข้ามาทักทาย
หน้าตาของความเข้มแข็งก็ไม่ใช่อะไรที่คุ้นชิน ไม่สามารถวางลงไปอย่างตายตัวได้ว่าความเข้มแข็งคือการทำหรือไม่ทำอะไร หรือคือการดำเนินชีวิตยังไงในรายละเอียด
แต่เราทักทายมันในแต่ละห้วงลมหายใจ
วินาทีที่เราบอกตัวเองว่า ฮึบ ไปต่อ
วินาทีที่เราเลือกจะไม่อยู่ในจุดที่เราไม่ภูมิใจในตัวเอง
วินาทีที่เรายอมรับความจริงบางอย่าง และปลอบให้กำลังใจตัวเองในทุกลมหายใจ
ความเข้มแข็งเป็นช่วงวินาทีสั้นๆ ที่เกิดขึ้นซ้ำๆ จนกว่ามันจะค่อยๆ หล่อหลอมเป็นเรา เป็นเราที่เราเลือกจะเป็นในหลายๆ ขณะ
คนเข้มแข็งเองจริงๆ ก็คือคนอ่อนแอคนหนึ่งที่เรียนรู้ว่าความเข้มแข็งไม่ใช่ชุดที่สวมลงไปปุ๊บแล้วจะเป็นได้เลย แต่ความเข้มแข็งเกิดขึ้นแค่ทีละลมหายใจ
โดยไม่หลีกหนีความเจ็บปวด แต่โอบรับมัน
ไม่แกล้งทำเป็นเข้มแข็ง ในวันที่เรายังจัดการกับตัวเองไม่ได้
ครูโอ๋เคยพูดประโยคว่า “จัดการกับตัวเอง จัดการกับสภาวะภายใน” เพราะเมื่อเราไม่จัดการกับภายในของเรา สิ่งที่ส่งออกมาจะมีแต่ความไม่สอดคล้องกลมกลืน เป็นบ่อเกิดของความทุกข์ที่ซ้อนทับทุกข์เดิมที่เราปิดบัง
เพราะความเข้มแข็งคือชั่วขณะสั้นๆ ที่เกิดขึ้นซ้ำๆ ดังนั้นคนเข้มแข็งจึงไม่มี มีแต่คนอ่อนแอที่รู้เคล็ดลับข้อนี้เท่านั้นเอง
ใส่ความเห็น