ก1: กวางคิดว่าจะได้เอาไปใช้มั้ย? (หมายถึงความรู้ที่ได้เรียน)
ก2: คิดว่าน่าจะได้ใช้ในอนาคตค่ะ
เป็นคำตอบที่เราได้ตอบพี่ก๋วย ครูใหญ่ของมะขามป้อมไป ด้วยว่าพี่เค้าคงจะสงสัยว่าครูโยคะอย่างเราเรียนสิ่งเหล่านี้ไปทำไมกันหนอ
โจทย์ในการไปเรียนครั้งนี้ของเราเป็นสิ่งที่ได้มาหลังจากการไปเรียนรู้อยู่กับมะขามป้อมมาแล้วสามครั้ง ทั้งคอร์สละครเพื่อการเรียนรู้ คอร์สนักสื่อสารเพื่อการคิดวิพากษ์ และมหา’ลัยเถื่อนปีที่ 7 มันเป็นสิ่งที่เราไม่ได้ตั้งใจจะไปเอาตั้งแต่แรก แต่ตั้งแต่การมาเรียนครั้งแรกมันมีบางอย่างที่ติดค้างอยู่ในใจเรา
มันตงิดๆ แต่เรายังแปลงมันออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ จนเราต้องไปเรียนซ้ำถึงสามคอร์ส จนรอบสุดท้ายนั่นแหละที่เราเริ่มบอกตัวเองได้ว่าเรากำลังตามหาอะไรอยู่ เพราะสิ่งนี้เกิดขึ้นในทุกคอร์สที่เราไปเรียน และมันได้กลายมาเป็นคำถามหลักที่อยู่ในใจเราว่า
- เค้าทำได้ยังไงถึงทำให้คนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนสนิทกันได้ในเวลาอันสั้น? และพร้อมที่จะเปิดใจแชร์สิ่งต่างๆ ร่วมกัน (ที่นี่ละลายพฤติกรรมและสร้างพื้นที่ปลอดภัยในการเรียนเก่งมาก)
- และเค้าทำยังไงถึงทำให้ชุดความรู้และเนื้อหาการเรียนมันสนุกขึ้นมาได้ มันมีเทคนิคยังไง?
- และท้ายที่สุด เค้าทำยังไงถึงทำให้การเรียนรู้มันเกิดจากทุกคนที่ไปเข้าคอร์ส ไม่ใช่แค่จากครูหรือวิทยากรแค่คนสองคนได้?
เค้าทำยังไงงงงงงงงงง (เสียงตะโกนในหัว)
และด้วยความสงสัยนี้เราถึงได้พาตัวเองกลับมาเรียนได้ถึงสี่ครั้ง (พี่ก๋วยหายสงสัยแล้วเนอะคะ 😆)
เราเองในฐานะครูโยคะที่มีชุดความรู้อยู่ชุดนึง ถึงแม้จะยังไม่เคยได้รวบรวมมันออกมาอย่างเป็นรูปธรรมแต่เราเองก็เชื่อว่าตลอดสิบปีของการเรียนรู้ เรามีอะไรบางอย่างอยู่ในมือ แล้ววันนึงสิ่งนี้ก็ต้องการการส่งต่อ
แต่ทำยังไงที่จะให้ชุดความรู้นี้กลืนง่ายและได้ประโยชน์กับผู้เรียน จะทำยังไงที่จะให้ผู้เรียนที่มาอยู่รวมกันจากหลากหลายอาชีพ ประสบการณ์ และเพศวัย เค้าสามารถเรียนรู้อยู่ร่วมกันได้อย่างปลอดภัย
โดยเฉพาะความปลอดภัยในที่นี้คือความปลอดภัยทางความรู้สึก ไม่มีความรู้สึกว่าเราถูกคุกคาม ด้อยค่า หรือแปลกแยก แต่เราทุกคนสามารถรู้สึกเป็นส่วนหนึ่ง มีความเท่าเทียมกัน พร้อมที่จะเปิดใจ และเรียนรู้จากกันและกันได้
ซึ่งสิ่งเหล่านี้ไม่ได้ทำได้ง่ายๆ แต่มะขามป้อมทำได้ และทำให้เห็นหลายต่อหลายครั้งแล้ว จนเราเองก็เชื่อว่าวันหนึ่งเราเองก็น่าจะทำได้เช่นกัน
ถ้าในเมื่อเค้าผลิตซ้ำสิ่งนี้ได้ สิ่งนี้ก็น่าจะถูกส่งต่อได้เช่นกัน และนั่นก็เป็นเหตุผลที่กวางมาเรียนเพราะอยากจะเข้าใจกระบวนการเหล่านี้ว่ามันจะเกิดขึ้นได้อย่างไรบ้าง มีอะไรเป็นองค์ประกอบบ้าง
การมาเรียนรอบนี้ของกวางเลยมีความตั้งใจมาก ดูได้จากรูปของกิจกรรมสันทนาการที่แทบไม่มีดิชั้นอยู่เลย (กระซิกๆ) เพราะมัวแต่ไปนั่งจดโพยหลังคลาสกับคนนู้นคนนี้ ไปทำการบ้านอย่างแข็งขัน ไม่เสร็จไม่เที่ยวไม่เล่นค่ะ
(พี่รูมเมทที่เป็นลักษณ์เดียวกันถึงกับถามว่า ลักษณ์ … ปฏิเสธการไปเที่ยวเล่นได้ด้วยหรอ – ได้ค่ะพี่ หนูแค่ตั้งใจ 55 – ใครสงสัย สนใจเรื่องลักษณ์เรียนเชิญไปเรียนคอร์สนพลักษณ์ หรือ Enneagram ต่อนะคะ)
อย่างว่าเนอะมาเรียนรอบที่สี่แล้วมันต้องได้อะไรกลับไปบ้างสิ ซึ่งกวางก็ได้จริงๆ ได้เยอะมากๆ แบบกลับบ้านมาวันแรกคือมึน นั่งตาลอย เหมือนคนที่เค้นใช้งานสมองเยอะๆ มาหลายวันแล้วอยู่ๆ ก็ตุ้ม! กลับลงมาเป็น 0
มันก็จะมึนๆ ลอยๆ ยังไม่เข้าที่ว่า ห๊ะ ชั้นเรียนอะไรไปบ้างนะ ก็คิดว่าคงต้องใช้เวลาอีกสักพักในการค่อยๆ กลั่นกรองชุดความรู้อันนี้ออกมาเพื่อนำไปใช้งานต่อค่ะ
ซึ่งนอกเหนือจากความรู้ที่ตั้งใจไปเอาก็ได้รับกลับมาแบบเต็มกระเป๋าแล้ว ก็อยากจะขอชื่นชมประสบการณ์ทุกอย่างที่ได้พบเจอที่นี่
ขอบคุณทีมวิทยากรที่คอยซัพพอร์ตและให้ความรู้อย่างเต็มที่จริงๆ ขอบคุณพี่ก๋วย น้องแจ๊ค พี่ฝน พี่ร่ม และทีมงานทุกคน
ขอบคุณอาหารอร่อยมากกกกกก จากพี่หมวยและทีมแม่ครัว คืออยู่ที่นี่ไม่มีอดอยากจริงๆ ค่ะ อาหารอร่อย กินบ่อยและกินเยอะมาก
ขอบคุณทุกคนที่ช่วยกันสร้างสถานที่ที่ผ่อนคลายเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังงานดีๆ อย่างมะขามป้อมอาร์ตสเปซนะคะ เชียงใหม่มีความหมายมากขึ้นสำหรับกวางเพราะที่นี่มีมะขามป้อมอยู่
ขอบคุณรูมเมทพี่แพม พี่มด น้องชมพู่ที่ล้วนแต่นอนเร็ว นอนมืดสนิทเช่นเดียวกับน้อง การได้นอนห้องเดียวกับทุกคนและแชร์บทสนทนาสนุกๆ ด้วยกันเป็นไฮไลท์ของทริปนี้สำหรับกวางเลย
ขอบคุณเพื่อนใหม่ทั้งน้องซือที่มาทำงานกลุ่มเป็นเพื่อนเจ้ น้องกาญสายข้อมูลที่นั่งจดโพยด้วยกัน น้องเพลงที่เหมือนจะจดแต่เดินหนีหายไปมองดูวิวแล้วลืมเจ้ไปเลย
รู้สึกว่าเป็นทริปที่ตลกและมีเรื่องให้นึกถึงเยอะมาก ขอบคุณเพื่อนๆ พี่ๆ อีกสามสิบกว่าคนที่ได้แชร์กันทั้งในวงสนทนา ในเกมและในกิจกรรมต่างๆ ขอบคุณทุกความรู้ และประสบการณ์ที่ได้ร่วมแบ่งปันกันนะคะ
สุดท้ายนี้ขอบคุณตัวเองที่มีความกระตือรือร้นมากพอที่จะพาตัวเองออกไปมีประสบการณ์ดีๆ แบบนี้
“คนเราจะเปลี่ยนความคิดได้ ก็แค่ให้ความรู้เค้า
แต่ถ้าจะทำให้เค้าเปลี่ยนพฤติกรรม เปลี่ยนทัศนคติภายในที่มีต่อโลก ต้องให้เค้าได้เจอ ได้รู้สึกผ่านประสบการณ์ตรง”
ขอบคุณที่เป็นประสบการณ์ตรงที่สวยงามของกวางในทริปนี้ค่ะ ❤️
