มีอยู่ช่วงนึงที่กวางไปเที่ยวต่างประเทศนานๆ เกือบสองสัปดาห์ที่ไม่ได้ออกกำลังกายประเภทใดเลยรวมทั้งโยคะด้วย กวางกลับมาพร้อมกับร่างที่อวบขึ้นและลมหายใจที่ผิดปกติผิดปกติยังไงกวางก็ยังไม่เข้าใจแต่รู้สึกอึดอัด แน่น คับไปหมด (ไม่เกี่ยวกับเสื้อผ้า :P) รู้สึกเหมือนลืมวิธีการหายใจไปเลย เหมือนคนหายใจไม่เป็น มันแน่นไปหมด
พอกลับมากวางรู้แค่ว่าต้องไปเล่นโยคะ
หลังคลาสวันนั้นกวางถึงเข้าใจว่าการหายใจจริงๆมันเป็นยังไง เพราะก่อนหน้านี้ฝึกโยคะตลอดไม่เคยทิ้ง ทำให้เราชินที่จะหายใจแบบโยคะแม้ในชีวิตประจำวัน พอไปใช้ชีวิตเที่ยว กิน นอนหลายวันเข้า พร้อมทั้งมีอารมณ์ต่างๆเข้ามาเพราะต้องอยู่กับคนหมู่มากและเราปรับใจไม่ทัน(ปกติอยู่คนเดียวจนชิน) เกิดเป็นความขุ่นมัวในใจหลายวันเข้าก็สะสมเกิดผลขึ้นทางกาย เป็นการหายใจติดขัด แน่น ตึงไปทุกส่วน
พอได้กลับมาฝึกโยคะจึงได้ตระหนักว่าเราหายใจไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว การหายใจแบบโยคะจะลึก ยาว สงบ รู้สึกเต็มอิ่มในทุกๆลมหายใจ ทุกครั้งที่ก้าวขึ้นบนเสื่อเราฝึกที่จะดึงทั้งจิตใจ ร่างกายและลมหายใจให้กลับมาอยู่ที่ตัวเอง ประสาทตื่นตัวรับรู้ทุกการเคลื่อนไหว มีสติ รู้จักปล่อยวางจากเรื่องต่างๆทั้งในที่ทำงาน ครอบครัว ปล่อยวางจากความรู้สึก เช่น ความทรมานจากการค้างท่า(มันไม่ควรถึงขั้นทรมานนะ ถ้าเยอะเกินถอนขึ้นมานิดนึงค่ะ)* ความรู้สึกเบื่อหน่าย ความอยากที่จะเป็น จะได้ จะเอา กิเลสทั้งหลาย วางไว้แล้วรับรู้เพียงลมหายใจ ผ่อนคลายและอยู่กับปัจจุบันขณะ
เหล่านี้คือสิ่งที่โยคะได้สอนกวางค่ะ
*ความทรมานที่พอดีคือจะรู้สึกอึดอัดนิดนึงในระดับที่ยังหายใจได้ปกติและค่อยๆผ่อนคลายส่วนที่ตึงได้
**หายใจดีทำให้ชีวิตดีขึ้นได้จริงๆ หลังจากนี้หากมีเหตุต้องทิ้งโยคะไปนานๆอีกก็จะพยายามไม่ทิ้งลมหายใจแล้วค่ะ