สังเกตใจ #5

อย่ารีบตัดสินใคร

เมื่อสัปดาห์ก่อนกวางมีโอกาสได้ไปตักบาตรที่วัดป่ารัตนวันที่วังน้ำเขียว เพราะได้ยินจากน้าที่เป็นเพื่อนแม่ว่าพระอาจารย์สุเมโธจำพรรษาอยู่ที่นี่ และเพราะอ่านหนังสือของท่านแล้วชอบเลยอยากจะไปกราบท่านสักครั้ง (หนังสือชื่อ “อยู่อย่างรู้” เห็นว่าแปลมาจากภาษาอังกฤษชื่อ Intuitive Awareness ได้รับแจกมาเมื่อปีที่แล้วตอนที่ฝากเงินไปทำบุญงานฝังลูกนิมิตที่วัดนี้ค่ะ)

ไปถึงที่พักตอนกลางคืนและตื่นเช้าเพื่อไปซื้ออาหารสำหรับตักบาตรถวายพระ อาหารของชาวบ้านที่นี่เค้าจะทำน่ารักมาก คือทำอาหารใส่ถาดสเตนเลสใหญ่ๆ ไว้เลยแล้วเราสามารถไปซื้อมาได้แบบยกทั้งถาดเพื่อเอาไปวางไว้ที่โรงครัว (วัดป่าบางที่จะถวายให้ท่านตักใส่บาตรต่อหน้า แต่ที่นี่ท่านจะเดินอุ้มบาตรไปตักแบบบุฟเฟต์ที่โรงครัวหลังกล่าวคำถวายภัตตาหารและพระให้พรเสร็จ)

พอวางอาหารเสร็จเราก็ออกไปตักบาตรข้าวสวยก่อน โดยท่านจะเดินออกมารับบิณฑบาตจากเขตสังฆาวาส เช้านั้นอากาศดีมากๆ ลมหน้าหนาวพัดเย็นสบาย หลังตักบาตรเสร็จกวางก็เดินกลับเพื่อจะไปทางอุโบสถ

โดยปกติกวางจะเหลือข้าวไว้ประมาณปลายทัพพี เพราะแม่กวางสอนไว้ว่าข้าวที่เหลือนี้เราเอาไปหว่านให้พวกมดแมลงตามพงหญ้า แค่ข้าวเม็ดเดียวเค้าก็อิ่มกันทั้งบ้านแล้ว กวางก็เลยเหลือไว้เพื่อเอาไปเตรียมหว่าน

ทีนี้จังหวะที่เดินกลับมาแล้วกำลังคิดจะหว่าน มันก็ฉุกคิดขึ้นมาว่าคนอื่นเค้าจะมองว่าเรามักง่ายมั้ยหนอ แล้วมันก็คิดต่อไปอีกว่าเออ มีกี่ครั้งแล้วนะในชีวิตที่เราตัดสินคนอื่นโดยที่ไม่เข้าใจในเจตนาของเค้า

ก็เลยได้เตือนใจตัวเองว่าคราวหน้าคราวหลังอย่าเพิ่งรีบตัดสินอะไรใคร ตราบเท่าที่เรายังไม่รู้เจตนาของเค้า มองเป็นกลางๆ ไว้ก่อนจะปลอดภัยที่สุด

Leave a Comment

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

Scroll to Top
Scroll to Top