พูดง่ายทำยาก พอคนเรามันยังไม่เก็ตบอกให้ตายมันก็ยังไม่เก็ตน่ะค่ะ กวางก็พยายามทั้งยืดหลังยาวๆ ดึงหน้าอกไปไกลๆ ก้มท้องติดพื้น แต่จนทุกส่วนแนบขาลงไปแล้วหลังก็ไม่เห็นจะหายโก่งสักที
แต่วันนี้ไม่รู้นึกยังไง อยากลองส่งความรู้สึกดูว่ามันจะยืดส่วนนั้นออกได้จริงๆมั้ย เลยใช้การจินตนาการส่งความรู้สึกไปที่หลังส่วนบนค่ะว่ายืด ยืด ยืด มันออกไปเรื่อยๆ แล้วกวางก็รู้สึกจริงๆค่ะว่ากล้ามเนื้อส่วนนั้นมันยืด! ก็ค้างท่าไว้สักพัก พอออกจากท่านะคะ โหย รู้สึกระบมเลยเหมือนเราใช้กล้ามเนื้อตรงนั้นมากๆ รู้เลยค่ะว่านี่คือสิ่งที่เราไม่เคยทำถึงมาก่อน 555
การจินตนาการเนี่ยเป็นเทคนิคที่นักกีฬาประเภทอื่นๆก็ชอบใช้กัน แล้วอาจารย์กวางก็เคยสอนมานานแล้ว แต่บางทีพอเราไม่เก็ตมันก็เอามาใช้ไม่เป็นน่ะค่ะ วันนี้รู้ละ 555
แต่เอาจริงๆกวางว่าก็คงมีเรื่องที่กวางยังไม่เข้าใจจริงๆอยู่อีกมากค่ะ เพียงแต่ตอนนี้มันยังฉลาดไปไม่ถึงจุดนั้นมันก็เลยยังมองไม่เห็น ยิ่งกับศาสตร์โยคะที่เป็นการฝึกร่างกายและจิตใจแล้ว มันยิ่งเป็นความรู้แบบ Intuitive knowledge (รู้ด้วยสัญชาติญาณ) ไม่ใช่ความรู้แบบ Intellectual knowledge (รู้ด้วยการอ่าน ฟัง เรียน) ยิ่งต้องค่อยๆไปค่ะ จะเร่งๆเอาแบบการอ่านหนังสือคงไม่ได้ ร่างพังพอดี
เค้าถึงบอกว่าครูสอนโยคะกว่าจะสร้างบารมีได้ก็ต้องอายุเยอะแล้วเพราะมันเร่งความรู้ตัวนี้ไม่ได้นี่ละค่ะ #สักวันหนูจะมีบารมี #แก่อย่างมีคุณภาพ #ไม่ตกงานตลอดชีพค่ะ
เด๋วนะใครช่วยนิยามคำว่าบารมีหน่อยสิ ไม่รู้อะไรอยากได้ไว้ก่อน ก๊ากกกกก